توضیحات
لویی زمپرینی در کودکی بزهکاری اصلاح‌ناپذیر بود، در نوجوانی سرکشی‌اش را در راه دویدن به کار گرفت و متوجه استعداد شگفت‌آوری شد که او را روانه‌ی المپیک برلین کرد. اما با شروع جنگ جهانی دوم، این ورزشکار به یک هوانورد تبدیل شد و سفری را آغاز کرد که منجر به پروازی محکوم به فنا در یک بعدازظهر ماه مه سال ۱۹۴۳ شد. هنگامی‌که بمب‌افکن نیروی هوایی ارتش او در اقیانوس آرام سقوط کرد، برخلاف همه‌ی احتمالات، زمپرینی در یک قایق نجات بادی جان سالم به در برد. پیش رویش هزاران کیلومتر اقیانوس، کوسه‌های جهنده، تشنگی و گرسنگی، هواپیماهای دشمن و فراتر از آن، آزمایشی بزرگ‌تر بود. زمپرینی با وجود رسیدن به سرحد تحمل و شکیبایی، ناامیدی را با ابتکار، رنج را با امید و عزم و شوخ‌طبعی، و وحشیگری را با عصیان پاسخ می‌داد.
